- Mon Jul 29, 2019 6:51 am
#3356
MOGUĆNOST VOĐENjA DVA ODVOJENA KRIVIČNA POSTUPKA POVODOM ISTOG DOGAĐAJA
Zakon o krivičnom postupku Republike Srpske
član 30 stav 6 i član 311 stav 1 tačka g)
Vođenjem dva odvojena krivična postupka povodom istog događaja ne dolazi do povrede prava na odbranu i time bitne povrede odredaba krivičnog postupka ako u krivičnom postupku koji je vođen protiv optužene odbrani nije uskraćeno pravo da izvodi dokaze.
Obrazloženje:
"Argumentima iz obrazloženja Zahtjeva, ukazuje se na povredu prava na odbranu i time bitnu povredu odredba krivičnog postupka iz člana 311. stav 1. tačka g) ZKP RS, kroz tvrdnju da su, povodom istog događaja, vođena dva odvojena krivična postupka i to jedan protiv optužene M.C. a drugi protiv optužene S.T. Izvodi se zaključak da je, propustom suda da sprovede jedinstveni postupak, u smislu odredbe člana 30. ZKP RS, uskraćeno pravo optuženoj M.S. "da dokazuje da je postupala u nužnoj odbrani”.
Isti prigovori su bili izneseni i u žalbi branioca optužene, o čemu su dati razlozi u drugostepenoj presudi (strana 3. pasus 3), koje ovaj sud prihvata kao valjano obrazložene, jer spajanje postupka (u slučaju subjektivnog ili objektivnog koneksiteta), u smislu odredbe člana 30. stav 6. ZKP RS, nije obavezno. Naime, citiranom zakonskom odredbom je propisano da sud može odlučiti da se sprovede jedinstveni postupak i donese jedna presuda i u slučaju kada je više lica optuženo za više krivičnih djela, ali samo ako između izvršenih krivičnih djela postoji međusobna veza.
Cijeneći navedeno u vezi sa argumentima iz Zahtjeva, sa aspekta prava na odbranu, od odlučnog značaja je činjenica da, u ovom krivičnom postupku koji je vođen protiv optužene M.C., odbrani nije uskraćeno pravo da izvodi dokaze (prihvaćeni su svi dokazni prijedlozi odbrane). Optužena je, po prijedlogu odbrane, saslušana u svojstvu svjedoka, a odbrani je omogućeno da, na glavnom pretresu u uslovima neposrednosti i kontradikornosti, unakrsno ispita svjedoka S.T., kao oštećenu u ovom krivičnom postupku, kao i druge svjedoka optužbe, te da se izjasni na sve materijalne dokaze.
Nadalje, argumentima iz Zahtjeva, ukazuje se na nedostatke drugostepene presude, i to u vidu kvaliteta obrazloženja te presude, sa tvrdnjom da je pogrešan stav drugostepenog suda da je optužena, kritične prilike, prihvatila i fizički obračun sa S.T. i da se zbog toga ne može pozivati na nužnu odbranu, i time implicitno ukazuje na povredu prava na odbranu, kao bitnu povredu odredaba krivičnog postupka iz člana 311. stav 1. tačka g) ZKP RS, učinjenu u žalbenom postupku.
Izneseni argumenti nisu osnovani, jer je, u konkretnom slučaju, u drugostepenoj presudi (strana 4. pasus 2 presude), dato obrazloženje u pogledu navedenih žalbenih prigovora branioca optužene, radi čega se, na prigovorima iz Zahtjeva, kojima se osporava valjanost datih razloga u obrazloženju drugostepene presude, ne može graditi tvrdnja da je obrazloženje drugostepene presude zahvaćeno takvim nedostacima koji manifestuju povredu prava na odbranu, kao oblik bitne povrede odredaba krivičnog postupka iz člana 311. stav 1. tačka g) ZKP RS.
Nadalje, osporavanjem činjeničnih utvrđenja u pogledu načina odvijanja kritičnog događaja, Zahtjevom se zastupa teza da je osuđena postupala u nužnoj odbrani, da nije imala "izbora" u odnosu na napad od strane S.T. i da je jedina mogućost bila da se brani od iste.
Na navedenim argumentima o pogrešnoj činjeničnoj osnovi pobijanih presuda, ne može se uspostaviti povreda Krivičnog zakona, kao osnov za podnošenje ovog vanrednog pravnog lijeka, jer povreda Krivičnog zakona, kao osnov pobijanja presude, podrazumjeva da su u toj presudi potpuno i pravilno utvrđene odlučne činjenice, a da je pravilnom primjenom zakona na takvu činjeničnu osnovu, trebalo donijeti drugačiju odluku. Iz navedenih razloga, te u smislu odredbe člana 355. ZKP RS odlučeno kao u izreci ove presude."
(Presuda Vrhovnog suda Republike Srpske, 83 0 K 025150 18 Kvlz od 24.8.2018. godine)
Zakon o krivičnom postupku Republike Srpske
član 30 stav 6 i član 311 stav 1 tačka g)
Vođenjem dva odvojena krivična postupka povodom istog događaja ne dolazi do povrede prava na odbranu i time bitne povrede odredaba krivičnog postupka ako u krivičnom postupku koji je vođen protiv optužene odbrani nije uskraćeno pravo da izvodi dokaze.
Obrazloženje:
"Argumentima iz obrazloženja Zahtjeva, ukazuje se na povredu prava na odbranu i time bitnu povredu odredba krivičnog postupka iz člana 311. stav 1. tačka g) ZKP RS, kroz tvrdnju da su, povodom istog događaja, vođena dva odvojena krivična postupka i to jedan protiv optužene M.C. a drugi protiv optužene S.T. Izvodi se zaključak da je, propustom suda da sprovede jedinstveni postupak, u smislu odredbe člana 30. ZKP RS, uskraćeno pravo optuženoj M.S. "da dokazuje da je postupala u nužnoj odbrani”.
Isti prigovori su bili izneseni i u žalbi branioca optužene, o čemu su dati razlozi u drugostepenoj presudi (strana 3. pasus 3), koje ovaj sud prihvata kao valjano obrazložene, jer spajanje postupka (u slučaju subjektivnog ili objektivnog koneksiteta), u smislu odredbe člana 30. stav 6. ZKP RS, nije obavezno. Naime, citiranom zakonskom odredbom je propisano da sud može odlučiti da se sprovede jedinstveni postupak i donese jedna presuda i u slučaju kada je više lica optuženo za više krivičnih djela, ali samo ako između izvršenih krivičnih djela postoji međusobna veza.
Cijeneći navedeno u vezi sa argumentima iz Zahtjeva, sa aspekta prava na odbranu, od odlučnog značaja je činjenica da, u ovom krivičnom postupku koji je vođen protiv optužene M.C., odbrani nije uskraćeno pravo da izvodi dokaze (prihvaćeni su svi dokazni prijedlozi odbrane). Optužena je, po prijedlogu odbrane, saslušana u svojstvu svjedoka, a odbrani je omogućeno da, na glavnom pretresu u uslovima neposrednosti i kontradikornosti, unakrsno ispita svjedoka S.T., kao oštećenu u ovom krivičnom postupku, kao i druge svjedoka optužbe, te da se izjasni na sve materijalne dokaze.
Nadalje, argumentima iz Zahtjeva, ukazuje se na nedostatke drugostepene presude, i to u vidu kvaliteta obrazloženja te presude, sa tvrdnjom da je pogrešan stav drugostepenog suda da je optužena, kritične prilike, prihvatila i fizički obračun sa S.T. i da se zbog toga ne može pozivati na nužnu odbranu, i time implicitno ukazuje na povredu prava na odbranu, kao bitnu povredu odredaba krivičnog postupka iz člana 311. stav 1. tačka g) ZKP RS, učinjenu u žalbenom postupku.
Izneseni argumenti nisu osnovani, jer je, u konkretnom slučaju, u drugostepenoj presudi (strana 4. pasus 2 presude), dato obrazloženje u pogledu navedenih žalbenih prigovora branioca optužene, radi čega se, na prigovorima iz Zahtjeva, kojima se osporava valjanost datih razloga u obrazloženju drugostepene presude, ne može graditi tvrdnja da je obrazloženje drugostepene presude zahvaćeno takvim nedostacima koji manifestuju povredu prava na odbranu, kao oblik bitne povrede odredaba krivičnog postupka iz člana 311. stav 1. tačka g) ZKP RS.
Nadalje, osporavanjem činjeničnih utvrđenja u pogledu načina odvijanja kritičnog događaja, Zahtjevom se zastupa teza da je osuđena postupala u nužnoj odbrani, da nije imala "izbora" u odnosu na napad od strane S.T. i da je jedina mogućost bila da se brani od iste.
Na navedenim argumentima o pogrešnoj činjeničnoj osnovi pobijanih presuda, ne može se uspostaviti povreda Krivičnog zakona, kao osnov za podnošenje ovog vanrednog pravnog lijeka, jer povreda Krivičnog zakona, kao osnov pobijanja presude, podrazumjeva da su u toj presudi potpuno i pravilno utvrđene odlučne činjenice, a da je pravilnom primjenom zakona na takvu činjeničnu osnovu, trebalo donijeti drugačiju odluku. Iz navedenih razloga, te u smislu odredbe člana 355. ZKP RS odlučeno kao u izreci ove presude."
(Presuda Vrhovnog suda Republike Srpske, 83 0 K 025150 18 Kvlz od 24.8.2018. godine)