- Thu Oct 12, 2023 7:09 am
#5616
ZAKON O FONDU SOLIDARNOSTI REPUBLIKE SRPSKE
Član 1.
Ovim zakonom uređuju se pružanje pomoći u Republici Srpskoj, osnivanje, djelatnost i organizacija Fonda solidarnosti Republike Srpske, način prikupljanja, upravljanja i raspolaganja sredstvima za pružanje pomoći, postupak dodjele sredstava, izvještavanje i nadzor nad prikupljanjem, dodjelom, odnosno raspoređivanjem sredstava za pružanje pomoći.
Član 2.
Cilj ovog zakona je pružanje pomoći na načelima solidarnosti usljed elementarnih nepogoda, prirodnih, tehničko-tehnoloških i ekoloških katastrofa, zarazne bolesti ljudi i životinja, ozbiljnih poremećaja na tržištu i svih drugih nepredviđenih događaja čije nastupanje, kao i posljedice se ne mogu predvidjeti.
Član 3.
Načelo solidarnosti, u smislu ovog zakona, podrazumijeva poseban odnos Republike Srpske prema privrednom i građanskom sektoru zasnovan na pružanju pomoći, s ciljem bržeg saniranja nastalih posljedica.
Član 4.
Na postupke propisane ovim zakonom primjenjuje se propis kojim se uređuje opšti upravni postupak, ukoliko ovim zakonom nije drugačije određeno.
Član 5.
(1) Ovim zakonom osniva se Fond solidarnosti Republike Srpske (u daljem tekstu:
Fond solidarnosti).
(2) Osnivač Fonda solidarnosti je Vlada Republike Srpske (u daljem tekstu: Vlada).
(3) Fond solidarnosti ima svojstvo pravnog lica sa javnim ovlašćenjima.
(4) Vlada imenuje koordinatora Fonda solidarnosti iz reda zaposlenih u Vladi, kao lice ovlašćeno za zastupanje i predstavljanje Fonda solidarnosti.
(5) Fond solidarnosti ima račun otvoren kod poslovne banke.
(6) Fond solidarnosti ima pečat i druga obilježja, u skladu sa zakonom.
(7) Sjedište Fonda solidarnosti je u Banjoj Luci.
Član 6.
(1) Vlada imenuje Upravni odbor Fonda solidarnosti (u daljem tekstu: Upravni odbor).
(2) Upravni odbor ima sedam članova.
(3) Upravni odbor donosi statut, koji se objavljuje u „Službenom glasniku Republike Srpske“.
(4) Upravni odbor ima zadatak da:
1) dostavlja godišnji izvještaj o praćenju utroška sredstava Fonda solidarnosti Vladi na usvajanje,
2) blagovremeno informiše Vladu o nepravilnostima uočenim u postupku odobravanja sredstava Fonda solidarnosti i predlaže načine njihovog prevazilaženja,
3) aktivno učestvuje u kreiranju mjera i aktivnosti kojima je cilj obezbjeđenje sredstava za rad Fonda solidarnosti,
4) usvaja Poslovnik o radu Fonda solidarnosti,
5) donosi druga opšta akta kojima se uređuje način rada, kao i druga pitanja od značaja za rad Fonda solidarnosti.
(5) Administrativno-tehničke poslove za potrebe Fonda solidarnosti i Upravnog odbora obavlja koordinator Fonda solidarnosti, u saradnji sa republičkim organima uprave i stručnim službama Vlade.
(6) Sredstva za troškove administrativnih, tehničkih i operativnih poslova Fonda solidarnosti obezbjeđuju se u budžetu Republike Srpske.
(7) Članovi Upravnog odbora za svoj rad ne primaju naknadu.
Član 7.
(1) Korisnici sredstava Fonda solidarnosti, u smislu ovog zakona, jesu:
1) fizička lica (građani),
2) preduzetnici,
3) privredna društva,
4) ostala pravna lica (javne ustanove, udruženja, fondovi, fondacije i slično),
5) institucije Republike Srpske.
(2) Izuzetno, korisnici sredstava pod posebnim uslovima propisanim ovim zakonom mogu biti i jedinice lokalne samouprave.
Član 8.
(1) Sredstva za pružanje pomoći radi realizacije cilja iz člana 2. ovog zakona obezbjeđuju se iz:
1) budžetskih sredstava Republike Srpske,
2) domaćih i inostranih zajmova ili kredita,
3) domaćih i inostranih donacija,
4) prihoda od igara na sreću,
5) sredstava ostvarenih prodajom imovine stečene izvršenjem krivičnih djela,
6) posebnog doprinosa za solidarnost, u skladu sa posebnim propisom i
7) drugih sredstava, u skladu sa posebnim propisima.
(2) Sredstva za pružanje pomoći (u daljem tekstu: sredstva) uplaćuju se na račun Fonda solidarnosti.
Član 9.
(1) Sredstva se dodjeljuju za naknadu štete i pružanje direktne podrške korisnicima sredstava.
(2) Štetom, u smislu ovog zakona, smatra se materijalna šteta na pokretnoj i nepokretnoj imovini, kao i finansijski gubitak izazvan okolnostima iz člana 2. ovog zakona.
(3) Direktnom podrškom smatraju se mjere finansijske i nefinansijske pomoći korisnicima sredstava radi ostvarenja cilja iz člana 2. ovog zakona.
(4) Upravni odbor, u zavisnosti od raspoloživih sredstava Fonda solidarnosti u tekućoj godini, donosi odluku o vrstama šteta koje se nadoknađuju i direktne podrške koja se isplaćuju korisnicima sredstava u slučaju nastupanja okolnosti iz člana 2. ovog člana.
Član 10.
(1) Pravo na naknadu štete imaju fizička lica (građani), preduzetnici, privredna društva i ostala pravna lica.
(2) Za ostvarivanje prava na naknadu štete fizička lica dužna su ispuniti opšte uslove, i to:
1) da su državljani Republike Srpske i
2) da obezbijede dokaz o pravnom osnovu korišćenja oštećene pokretne i nepokretne imovine na teritoriji Republike Srpske.
(3) Za ostvarivanje prava na naknadu štete preduzetnici, privredna društva, te ostala pravna lica dužni su ispuniti opšte uslove, i to:
1) da imaju registrovano sjedište u Republici Srpskoj i
2) da obezbijede dokaz o pravnom osnovu korišćenja oštećene pokretne i nepokretne imovine na teritoriji Republike Srpske.
(4) Pored opštih uslova propisanih st. 2. i 3. ovog člana, u zavisnosti od vrste nastale štete, mogu se propisati i posebni uslovi, a koji se odnose na mjesto prebivališta i sjedišta, metodologiju utvrđivanja finansijskog gubitka, osiguranja imovine, broj radnika, plaćanje poreskih obaveza, a koji se, u zavisnosti od realizacije cilja iz člana 2. ovog zakona, posebno razrađuju uredbom koju donosi Vlada. https://advokat-prnjavorac.com
(5) Na prijedlog resornog ministarstva prema oblasti u kojoj je šteta nastala (u daljem tekstu: resorno ministarstvo), u zavisnosti od procjene i nastupajućih okolnosti iz člana 2. ovog zakona, Vlada donosi uredbu kojom se uređuju vrste nastale štete, posebni uslovi za ostvarivanje prava na naknadu štete, način i postupak utvrđivanja nastale štete, oblik i sadržaj izvještaja o utrošku sredstava sa prilozima, te metodologija isplate štete.
Član 11.
(1) Štetu utvrđuje resorno ministarstvo.
(2) U postupku utvrđivanja štete institucije Republike Srpske dužne su sarađivati sa resornim ministarstvom.
(3) Resorno ministarstvo priprema prijedlog odluke o dodjeli sredstava sa listom korisnika sredstava kod kojih je utvrđena šteta, a koju dostavlja, putem koordinatora Fonda solidarnosti, Upravnom odboru na konačno odlučivanje.
(4) Upravni odbor donosi odluku kojom utvrđuje ukupan iznos odobrenih sredstava za naknadu štete.
(5) Na osnovu odluke iz stava 4. ovog člana resorni ministar donosi rješenje o naknadi štete korisniku sredstava.
(6) Rješenje ministra je konačno i protiv njega se može pokrenuti upravni spor pred nadležnim sudom.
(7) Visina sredstava za naknadu štete odobrena rješenjem ministra iz stava 5. ovog člana iznosi najviše do 70% utvrđene štete i zavisi od raspoloživih sredstava Fonda solidarnosti u tekućoj godini.
Član 12.
(1) Pravo na sredstva direktne podrške imaju:
1) institucije Republike Srpske za pokriće troškova sprovođenja mjera prevencije prema posebnim propisima, s ciljem sprečavanja ili saniranja štetnih posljedica nastalih usljed okolnosti iz člana 2. ovog zakona,
2) fizička lica (građani), preduzetnici, privredna društva i ostala pravna lica za pokriće troškova zbog poremećaja na tržištu, inflacije, nedostatka životnih namirnica, sirovina, repromaterijala i energenata i slično,
3) angažovana lica koja su obavljala poslove pod posebno otežanim uslovima zbog okolnosti iz člana 2. ovog zakona,
4) pravna lica (javne ustanove, udruženja, fondovi, fondacije i slično) za pojedinačne korisnike u stanju socijalne potrebe i građani koji se nalaze u stanju socijalne potrebe radi prevazilaženja situacija nastalih usljed okolnosti iz člana 2. ovog zakona.
(2) Izuzetno, jedinica lokalne samouprave može biti korisnik sredstava direktne podrške ako ne raspolaže sredstvima neophodnim za hitne intervencije usljed nastupajućih okolnosti iz člana 2. ovog zakona, i to za zbrinjavanje ugroženih, nastradalih i evakuisanih lica, pružanje hitnog smještaja, zdravstvene zaštite, kao i za nabavku namirnica, odjeće, vode za piće, lijekova i drugih potreba.
(3) Za ostvarivanje prava iz stava 1. ovog člana jedinica lokalne samouprave podnosi resornom ministarstvu zahtjev za direktnu podršku.
(4) Resorno ministarstvo, nakon procjene opravdanosti zahtjeva iz stava 3. ovog člana, priprema prijedlog odluke o dodjeli sredstava i dostavlja je, putem koordinatora Fonda solidarnosti, Upravnom odboru na konačno odlučivanje.
(5) Upravni odbor donosi odluku kojom utvrđuje ukupan iznos odobrenih sredstava direktne podrške.
(6) Na osnovu odluke iz stava 5. ovog člana, resorni ministar donosi rješenje o dodjeli sredstava direktne podrške korisniku sredstava.
(7) Rješenja ministra je konačno i protiv njega može se tužbom pokrenuti upravni spor pred nadležnim sudom.
(8) Na prijedlog resornog ministarstva, u zavisnosti od procjene i nastupajućih okolnosti iz člana 2. ovog zakona, Vlada donosi uredbu kojom se uređuju vrsta direktne podrške, sadržaj i obrazac zahtjeva i izvještaja o utrošku sredstava sa prilozima, te način i postupak dodjele sredstava direktne podrške.
Član 13.
(1) Resorna ministarstva vode evidenciju korisnika sredstava.
(2) Korisnik sredstava dužan je resornom ministarstvu dostaviti uredan i kompletan izvještaj o utrošku sredstava ako je odlukom iz člana 11. stav 4. i člana 12. stav 5. ovog zakona, a u zavisnosti od vrste štete i direktne podrške, utvrđena obaveza njegovog dostavljanja.
(3) Uz izvještaj o utrošku sredstava dostavljaju se dokazi o izvršenim plaćanjima, sa odgovarajućim računima.
(4) Resorno ministarstvo utvrđuje urednost i kompletnost pojedinačnog, odnosno zbirnog izvještaja.
(5) Ako se u postupku iz stava 3. ovog člana utvrdi da korisnik sredstava, nakon opomene, nije dostavio uredan i kompletan izvještaj, u koordinaciji sa Pravobranilaštvom Republike Srpske, pred nadležnim sudom pokreće se postupak za povrat nenamjenski utrošenih sredstava.
Član 14.
(1) Na osnovu pojedinačnog, odnosno zbirnog izvještaja iz člana 13. stav 4. ovog zakona, koordinator Fonda solidarnosti sačinjava godišnji izvještaj o radu Fonda solidarnosti i dostavlja ga Upravnom odboru.
(2) Upravni odbor podnosi Vladi godišnji izvještaj o radu, i to najkasnije do 31. marta naredne godine za prethodnu godinu.
Član 15.
Fond solidarnosti, stupanjem na snagu ovog zakona, preuzima sva prava i obaveze Fonda solidarnosti za obnovu Republike Srpske i Kompenzacionog fonda Republike Srpske.
Član 16.
Stupanjem na snagu ovog zakona prestaju da važe Uredba sa zakonskom snagom o Fondu solidarnosti za obnovu Republike Srpske („Službeni glasnik Republike Srpske“, br. 37/20, 53/20 i 90/21) i Uredba sa zakonskom snagom o Kompenzacionom fondu Republike Srpske („Službeni glasnik Republike Srpske“, br. 46/20, 53/20 i 90/21).
Član 17.
Ovaj zakon stupa na na snagu osmog dana od dana objavljivanja u „Službenom glasniku Republike Srpske“.
Broj: 02/1-021-1047/23 PREDSJEDNIK
Datum: 28. septembar 2023. godine NARODNE SKUPŠTINE
Dr Nenad Stevandić
Član 1.
Ovim zakonom uređuju se pružanje pomoći u Republici Srpskoj, osnivanje, djelatnost i organizacija Fonda solidarnosti Republike Srpske, način prikupljanja, upravljanja i raspolaganja sredstvima za pružanje pomoći, postupak dodjele sredstava, izvještavanje i nadzor nad prikupljanjem, dodjelom, odnosno raspoređivanjem sredstava za pružanje pomoći.
Član 2.
Cilj ovog zakona je pružanje pomoći na načelima solidarnosti usljed elementarnih nepogoda, prirodnih, tehničko-tehnoloških i ekoloških katastrofa, zarazne bolesti ljudi i životinja, ozbiljnih poremećaja na tržištu i svih drugih nepredviđenih događaja čije nastupanje, kao i posljedice se ne mogu predvidjeti.
Član 3.
Načelo solidarnosti, u smislu ovog zakona, podrazumijeva poseban odnos Republike Srpske prema privrednom i građanskom sektoru zasnovan na pružanju pomoći, s ciljem bržeg saniranja nastalih posljedica.
Član 4.
Na postupke propisane ovim zakonom primjenjuje se propis kojim se uređuje opšti upravni postupak, ukoliko ovim zakonom nije drugačije određeno.
Član 5.
(1) Ovim zakonom osniva se Fond solidarnosti Republike Srpske (u daljem tekstu:
Fond solidarnosti).
(2) Osnivač Fonda solidarnosti je Vlada Republike Srpske (u daljem tekstu: Vlada).
(3) Fond solidarnosti ima svojstvo pravnog lica sa javnim ovlašćenjima.
(4) Vlada imenuje koordinatora Fonda solidarnosti iz reda zaposlenih u Vladi, kao lice ovlašćeno za zastupanje i predstavljanje Fonda solidarnosti.
(5) Fond solidarnosti ima račun otvoren kod poslovne banke.
(6) Fond solidarnosti ima pečat i druga obilježja, u skladu sa zakonom.
(7) Sjedište Fonda solidarnosti je u Banjoj Luci.
Član 6.
(1) Vlada imenuje Upravni odbor Fonda solidarnosti (u daljem tekstu: Upravni odbor).
(2) Upravni odbor ima sedam članova.
(3) Upravni odbor donosi statut, koji se objavljuje u „Službenom glasniku Republike Srpske“.
(4) Upravni odbor ima zadatak da:
1) dostavlja godišnji izvještaj o praćenju utroška sredstava Fonda solidarnosti Vladi na usvajanje,
2) blagovremeno informiše Vladu o nepravilnostima uočenim u postupku odobravanja sredstava Fonda solidarnosti i predlaže načine njihovog prevazilaženja,
3) aktivno učestvuje u kreiranju mjera i aktivnosti kojima je cilj obezbjeđenje sredstava za rad Fonda solidarnosti,
4) usvaja Poslovnik o radu Fonda solidarnosti,
5) donosi druga opšta akta kojima se uređuje način rada, kao i druga pitanja od značaja za rad Fonda solidarnosti.
(5) Administrativno-tehničke poslove za potrebe Fonda solidarnosti i Upravnog odbora obavlja koordinator Fonda solidarnosti, u saradnji sa republičkim organima uprave i stručnim službama Vlade.
(6) Sredstva za troškove administrativnih, tehničkih i operativnih poslova Fonda solidarnosti obezbjeđuju se u budžetu Republike Srpske.
(7) Članovi Upravnog odbora za svoj rad ne primaju naknadu.
Član 7.
(1) Korisnici sredstava Fonda solidarnosti, u smislu ovog zakona, jesu:
1) fizička lica (građani),
2) preduzetnici,
3) privredna društva,
4) ostala pravna lica (javne ustanove, udruženja, fondovi, fondacije i slično),
5) institucije Republike Srpske.
(2) Izuzetno, korisnici sredstava pod posebnim uslovima propisanim ovim zakonom mogu biti i jedinice lokalne samouprave.
Član 8.
(1) Sredstva za pružanje pomoći radi realizacije cilja iz člana 2. ovog zakona obezbjeđuju se iz:
1) budžetskih sredstava Republike Srpske,
2) domaćih i inostranih zajmova ili kredita,
3) domaćih i inostranih donacija,
4) prihoda od igara na sreću,
5) sredstava ostvarenih prodajom imovine stečene izvršenjem krivičnih djela,
6) posebnog doprinosa za solidarnost, u skladu sa posebnim propisom i
7) drugih sredstava, u skladu sa posebnim propisima.
(2) Sredstva za pružanje pomoći (u daljem tekstu: sredstva) uplaćuju se na račun Fonda solidarnosti.
Član 9.
(1) Sredstva se dodjeljuju za naknadu štete i pružanje direktne podrške korisnicima sredstava.
(2) Štetom, u smislu ovog zakona, smatra se materijalna šteta na pokretnoj i nepokretnoj imovini, kao i finansijski gubitak izazvan okolnostima iz člana 2. ovog zakona.
(3) Direktnom podrškom smatraju se mjere finansijske i nefinansijske pomoći korisnicima sredstava radi ostvarenja cilja iz člana 2. ovog zakona.
(4) Upravni odbor, u zavisnosti od raspoloživih sredstava Fonda solidarnosti u tekućoj godini, donosi odluku o vrstama šteta koje se nadoknađuju i direktne podrške koja se isplaćuju korisnicima sredstava u slučaju nastupanja okolnosti iz člana 2. ovog člana.
Član 10.
(1) Pravo na naknadu štete imaju fizička lica (građani), preduzetnici, privredna društva i ostala pravna lica.
(2) Za ostvarivanje prava na naknadu štete fizička lica dužna su ispuniti opšte uslove, i to:
1) da su državljani Republike Srpske i
2) da obezbijede dokaz o pravnom osnovu korišćenja oštećene pokretne i nepokretne imovine na teritoriji Republike Srpske.
(3) Za ostvarivanje prava na naknadu štete preduzetnici, privredna društva, te ostala pravna lica dužni su ispuniti opšte uslove, i to:
1) da imaju registrovano sjedište u Republici Srpskoj i
2) da obezbijede dokaz o pravnom osnovu korišćenja oštećene pokretne i nepokretne imovine na teritoriji Republike Srpske.
(4) Pored opštih uslova propisanih st. 2. i 3. ovog člana, u zavisnosti od vrste nastale štete, mogu se propisati i posebni uslovi, a koji se odnose na mjesto prebivališta i sjedišta, metodologiju utvrđivanja finansijskog gubitka, osiguranja imovine, broj radnika, plaćanje poreskih obaveza, a koji se, u zavisnosti od realizacije cilja iz člana 2. ovog zakona, posebno razrađuju uredbom koju donosi Vlada. https://advokat-prnjavorac.com
(5) Na prijedlog resornog ministarstva prema oblasti u kojoj je šteta nastala (u daljem tekstu: resorno ministarstvo), u zavisnosti od procjene i nastupajućih okolnosti iz člana 2. ovog zakona, Vlada donosi uredbu kojom se uređuju vrste nastale štete, posebni uslovi za ostvarivanje prava na naknadu štete, način i postupak utvrđivanja nastale štete, oblik i sadržaj izvještaja o utrošku sredstava sa prilozima, te metodologija isplate štete.
Član 11.
(1) Štetu utvrđuje resorno ministarstvo.
(2) U postupku utvrđivanja štete institucije Republike Srpske dužne su sarađivati sa resornim ministarstvom.
(3) Resorno ministarstvo priprema prijedlog odluke o dodjeli sredstava sa listom korisnika sredstava kod kojih je utvrđena šteta, a koju dostavlja, putem koordinatora Fonda solidarnosti, Upravnom odboru na konačno odlučivanje.
(4) Upravni odbor donosi odluku kojom utvrđuje ukupan iznos odobrenih sredstava za naknadu štete.
(5) Na osnovu odluke iz stava 4. ovog člana resorni ministar donosi rješenje o naknadi štete korisniku sredstava.
(6) Rješenje ministra je konačno i protiv njega se može pokrenuti upravni spor pred nadležnim sudom.
(7) Visina sredstava za naknadu štete odobrena rješenjem ministra iz stava 5. ovog člana iznosi najviše do 70% utvrđene štete i zavisi od raspoloživih sredstava Fonda solidarnosti u tekućoj godini.
Član 12.
(1) Pravo na sredstva direktne podrške imaju:
1) institucije Republike Srpske za pokriće troškova sprovođenja mjera prevencije prema posebnim propisima, s ciljem sprečavanja ili saniranja štetnih posljedica nastalih usljed okolnosti iz člana 2. ovog zakona,
2) fizička lica (građani), preduzetnici, privredna društva i ostala pravna lica za pokriće troškova zbog poremećaja na tržištu, inflacije, nedostatka životnih namirnica, sirovina, repromaterijala i energenata i slično,
3) angažovana lica koja su obavljala poslove pod posebno otežanim uslovima zbog okolnosti iz člana 2. ovog zakona,
4) pravna lica (javne ustanove, udruženja, fondovi, fondacije i slično) za pojedinačne korisnike u stanju socijalne potrebe i građani koji se nalaze u stanju socijalne potrebe radi prevazilaženja situacija nastalih usljed okolnosti iz člana 2. ovog zakona.
(2) Izuzetno, jedinica lokalne samouprave može biti korisnik sredstava direktne podrške ako ne raspolaže sredstvima neophodnim za hitne intervencije usljed nastupajućih okolnosti iz člana 2. ovog zakona, i to za zbrinjavanje ugroženih, nastradalih i evakuisanih lica, pružanje hitnog smještaja, zdravstvene zaštite, kao i za nabavku namirnica, odjeće, vode za piće, lijekova i drugih potreba.
(3) Za ostvarivanje prava iz stava 1. ovog člana jedinica lokalne samouprave podnosi resornom ministarstvu zahtjev za direktnu podršku.
(4) Resorno ministarstvo, nakon procjene opravdanosti zahtjeva iz stava 3. ovog člana, priprema prijedlog odluke o dodjeli sredstava i dostavlja je, putem koordinatora Fonda solidarnosti, Upravnom odboru na konačno odlučivanje.
(5) Upravni odbor donosi odluku kojom utvrđuje ukupan iznos odobrenih sredstava direktne podrške.
(6) Na osnovu odluke iz stava 5. ovog člana, resorni ministar donosi rješenje o dodjeli sredstava direktne podrške korisniku sredstava.
(7) Rješenja ministra je konačno i protiv njega može se tužbom pokrenuti upravni spor pred nadležnim sudom.
(8) Na prijedlog resornog ministarstva, u zavisnosti od procjene i nastupajućih okolnosti iz člana 2. ovog zakona, Vlada donosi uredbu kojom se uređuju vrsta direktne podrške, sadržaj i obrazac zahtjeva i izvještaja o utrošku sredstava sa prilozima, te način i postupak dodjele sredstava direktne podrške.
Član 13.
(1) Resorna ministarstva vode evidenciju korisnika sredstava.
(2) Korisnik sredstava dužan je resornom ministarstvu dostaviti uredan i kompletan izvještaj o utrošku sredstava ako je odlukom iz člana 11. stav 4. i člana 12. stav 5. ovog zakona, a u zavisnosti od vrste štete i direktne podrške, utvrđena obaveza njegovog dostavljanja.
(3) Uz izvještaj o utrošku sredstava dostavljaju se dokazi o izvršenim plaćanjima, sa odgovarajućim računima.
(4) Resorno ministarstvo utvrđuje urednost i kompletnost pojedinačnog, odnosno zbirnog izvještaja.
(5) Ako se u postupku iz stava 3. ovog člana utvrdi da korisnik sredstava, nakon opomene, nije dostavio uredan i kompletan izvještaj, u koordinaciji sa Pravobranilaštvom Republike Srpske, pred nadležnim sudom pokreće se postupak za povrat nenamjenski utrošenih sredstava.
Član 14.
(1) Na osnovu pojedinačnog, odnosno zbirnog izvještaja iz člana 13. stav 4. ovog zakona, koordinator Fonda solidarnosti sačinjava godišnji izvještaj o radu Fonda solidarnosti i dostavlja ga Upravnom odboru.
(2) Upravni odbor podnosi Vladi godišnji izvještaj o radu, i to najkasnije do 31. marta naredne godine za prethodnu godinu.
Član 15.
Fond solidarnosti, stupanjem na snagu ovog zakona, preuzima sva prava i obaveze Fonda solidarnosti za obnovu Republike Srpske i Kompenzacionog fonda Republike Srpske.
Član 16.
Stupanjem na snagu ovog zakona prestaju da važe Uredba sa zakonskom snagom o Fondu solidarnosti za obnovu Republike Srpske („Službeni glasnik Republike Srpske“, br. 37/20, 53/20 i 90/21) i Uredba sa zakonskom snagom o Kompenzacionom fondu Republike Srpske („Službeni glasnik Republike Srpske“, br. 46/20, 53/20 i 90/21).
Član 17.
Ovaj zakon stupa na na snagu osmog dana od dana objavljivanja u „Službenom glasniku Republike Srpske“.
Broj: 02/1-021-1047/23 PREDSJEDNIK
Datum: 28. septembar 2023. godine NARODNE SKUPŠTINE
Dr Nenad Stevandić