- Tue Mar 19, 2019 7:34 pm
#3115
Osporavanje osnovane sumnje u predmetima izručenja
Žalbeni navodi koji osporavaju postojanje osnovane sumnje da je potraživano lice počinilo krivično djelo za koje ga tereti zemlja moliteljica, nisu relevantni za ocjenu razloga za određivanje ili produženje privremenog pritvora, odnosno određivanje ekstradicionog pritvora potraživanim licima.
Iz obrazloženja:
Osnovana sumnja, kao opšti uslov za određivanje mjere pritvora, je neophodna prilikom razmatranja određivanja mjere pritvora u krivičnim postupcima koji se vode pred pravosudnim organima BiH. S druge strane, postupak izručenja, sam po sebi i svojoj pravnoj prirodi, predstavlja jednu vrstu tehničkog postupka utemeljenog na međunarodnom pravu koji se odnosi na formalni proces predaje potraživanih lica iz jedne države u drugu, sa jasno određenim pravilima, bez njihovog procesuiranja u zemlji moliteljici. Tokom cijelog postupka izručenja Sud, shodno domaćem i međunarodnom pravu (Zakon o međunarodnoj pravnoj pomoći
u krivičnim stvarima i Evropskoj konvenciji o ekstradiciji) nije u obavezi ulaziti u meritum krivičnog predmeta zemlje moliteljice, pa samim tim ni u postojanje osnova ili osnovane sumnje da je potraživani zaista počinio krivično djelo koje mu se stavlja na teret. Osnov za razmatranje i ocjenu postojanja uslova za određivanje privremenog pritvora potraživanih lica predstavljaju validna i aktivna međunarodna potjernica, kao ekvivalent za zahtjev za privremeno lišenje slobode potraživanih lica, eventualne prepreke izručenja domaćih državljana koje svoje utemeljenje nalaze u međusobnim ugovorima o izručenju između država potpisnica istih, Zakon o međunarodnoj pravnoj pomoći u krivičnim stvarima i Evropska konvencija o ekstradiciji. Niti u jednom pobrojanom aktu se ne predviđa ili propisuje obaveza zemlje moliteljice da ispituje postojanje osnovane sumnje o počinjenju krivičnog djela za koje se potraživana lica traže, prilikom određivanja privremenog ili ekstradicionog pritvora. Naprotiv, i član 34. tačka h) Zakona o međunarodnoj pravnoj pomoći u krivičnim stvarima, koji reguliše pitanje ocjene i postojanja pretpostavki za izručenje, ne predviđa utvrđenje postojanja osnovane sumnje, već postojanje dokaza za sumnju (ne navodeći oblik i stepen sumnje) da je stranac čije se izručenje traži počinio određeno krivično djelo ili da postoji pravosnažna presuda. Dakle, navedeni elementi se razmatraju u budućim fazama postupka izručenja prilikom ocjene i razmatranja postojanja zakonskih pretpostavki za izručenje i u praksi se odnose na postojanje odluke o pritvoru, naredbe ili naloga za raspisivanje potjernice, potvrđene optužnice itd.
(Rješenje vanraspravnog vijeća Krivičnog odjeljenja Suda Bosne i Hercegovine,
broj: S1 3 K 030346 18 Kv od 13.09.2018. godine)
Žalbeni navodi koji osporavaju postojanje osnovane sumnje da je potraživano lice počinilo krivično djelo za koje ga tereti zemlja moliteljica, nisu relevantni za ocjenu razloga za određivanje ili produženje privremenog pritvora, odnosno određivanje ekstradicionog pritvora potraživanim licima.
Iz obrazloženja:
Osnovana sumnja, kao opšti uslov za određivanje mjere pritvora, je neophodna prilikom razmatranja određivanja mjere pritvora u krivičnim postupcima koji se vode pred pravosudnim organima BiH. S druge strane, postupak izručenja, sam po sebi i svojoj pravnoj prirodi, predstavlja jednu vrstu tehničkog postupka utemeljenog na međunarodnom pravu koji se odnosi na formalni proces predaje potraživanih lica iz jedne države u drugu, sa jasno određenim pravilima, bez njihovog procesuiranja u zemlji moliteljici. Tokom cijelog postupka izručenja Sud, shodno domaćem i međunarodnom pravu (Zakon o međunarodnoj pravnoj pomoći
u krivičnim stvarima i Evropskoj konvenciji o ekstradiciji) nije u obavezi ulaziti u meritum krivičnog predmeta zemlje moliteljice, pa samim tim ni u postojanje osnova ili osnovane sumnje da je potraživani zaista počinio krivično djelo koje mu se stavlja na teret. Osnov za razmatranje i ocjenu postojanja uslova za određivanje privremenog pritvora potraživanih lica predstavljaju validna i aktivna međunarodna potjernica, kao ekvivalent za zahtjev za privremeno lišenje slobode potraživanih lica, eventualne prepreke izručenja domaćih državljana koje svoje utemeljenje nalaze u međusobnim ugovorima o izručenju između država potpisnica istih, Zakon o međunarodnoj pravnoj pomoći u krivičnim stvarima i Evropska konvencija o ekstradiciji. Niti u jednom pobrojanom aktu se ne predviđa ili propisuje obaveza zemlje moliteljice da ispituje postojanje osnovane sumnje o počinjenju krivičnog djela za koje se potraživana lica traže, prilikom određivanja privremenog ili ekstradicionog pritvora. Naprotiv, i član 34. tačka h) Zakona o međunarodnoj pravnoj pomoći u krivičnim stvarima, koji reguliše pitanje ocjene i postojanja pretpostavki za izručenje, ne predviđa utvrđenje postojanja osnovane sumnje, već postojanje dokaza za sumnju (ne navodeći oblik i stepen sumnje) da je stranac čije se izručenje traži počinio određeno krivično djelo ili da postoji pravosnažna presuda. Dakle, navedeni elementi se razmatraju u budućim fazama postupka izručenja prilikom ocjene i razmatranja postojanja zakonskih pretpostavki za izručenje i u praksi se odnose na postojanje odluke o pritvoru, naredbe ili naloga za raspisivanje potjernice, potvrđene optužnice itd.
(Rješenje vanraspravnog vijeća Krivičnog odjeljenja Suda Bosne i Hercegovine,
broj: S1 3 K 030346 18 Kv od 13.09.2018. godine)
- By LegaForum