Javno podsticanje na teroristicke aktivnosti
Posted: Thu Dec 29, 2016 9:29 am
Krivično djelo Javno podsticanje na terorističke aktivnosti iz člana 202a. KZ BiH
Javno podsticanje na terorističke aktivnosti iz člana 202a. KZ BiH podrazumijeva stavljanje na raspolaganje javnosti poruke (ko javno, putem sredstava informisanja, distibuira ili na bilo koji način uputi poruku javnosti), koja ima za cilj podsticanje drugog na izvršenje krivičnih djela koja su taksativno pobrojana u pomenutom članu, a između ostalog i krivičnih djela iz člana 201. Terorizam, 202b. Vrbovanje radi terorističkih aktivnosti, 202d. Organiziranje terorističke grupe, itd.
Iz obrazloženja:
Prvostepenom presudom optuženi B.H. osuđen je za krivično djelo kako je i kvalifikovano optužnim aktom, te mu je za krivično djelo Javno podsticanje na terorističke aktivnosti iz člana 202a. KZ BiH, u vezi sa krivičnim djelima iz člana 202b. i 202d. stav 2. KZ BiH, izrečena kazna zatvora u trajanju od 7 (sedam) godina.
Dakle, krivično djelo Javno podsticanje na terorističke aktivnosti iz člana 202a. KZ BiH podrazumjeva stavljanje na raspolaganje javnosti poruke koja ima za cilj podsticanje drugog na izvršenje krivičnih djela koja su taksativno pobrojana u pomenutom članu, a između ostalog i krivičnih djela iz člana 202b. Vrbovanje radi terorističkih aktivnosti i 202d. Organiziranje terorističke grupe, tačnije stava 2. ovog člana u konkretnom slučaju (pripadništva terorističkoj grupi), koja se stavljaju na teret optuženom B.H. Ponašanje koje podrazumijeva upućivanje
„poticajnih“ poruka, bez obzira da li se takvim porukama direktno zagovaraju teroristička djela i aktivnosti, uzrokuju opasnost od počinjenja jednog ili više
terorističkih krivičnih djela1. U konkretnom slučaju, po ocjeni ovog vijeća, upravo porukama optuženog kako je i citirano u činjeničnom opisu izreke pobijane presude, ostvarena je radnja kao objektivni element krivičnog djela 202a. KZ BiH, odnosno cilj podsticanja drugih na učestvovanje u terorističkim aktivnostima u Siriji i Iraku, čime je optuženi vrbovao i navodio druge radi terorističkih aktivnosti, te podsticao da postanu pripadnici organizovane terorističke grupe ISIL, pozivajući na učestvovanje u aktivnostima koje organizuje ta teroristička organizacija ISIL. Dakle, svojim radnjama ostvario obilježja krivičnog djela iz člana 202a. KZ BiH u vezi sa krivičnim djelima iz odredbe člana 202b. i 202d. stav 2. KZ BiH, kako je i opisano u zakonskoj formulaciji krivičnog djela Javno podsticanje na terorističke aktivnosti član 202a. KZ BiH.
Žalbeni prigovori odbrane da nisu opisane radnje optuženog za svako pojedinačno djelo koje je sadržano u odredbi člana 202a. KZ BiH, po ocjeni ovog vijeća, ne dovode u pitanje ispravnost primjene krivičnog zakona u konkretnom slučaju. Naime, prvostepeno vijeće je pravilno izvršilo ocjenu i krivičnopravnu kvalifikaciju radnji optuženog u kojima su sadržana sva zakonska obilježja krivičnog djela koje je optuženom stavljeno na teret, te je u skladu sa tim odmjerilo i izreklo krivičnu sankciju za isto. Zahtijevajući da se konkretizuju i radnje optuženog za svako pojedinačno krivično djelo koje je sadržano u odredbi člana 202a. KZ BiH, odbrana previđa da se u predmetnom slučaju ne primjenjuju pravila koja vrijede za saučesništvo (teorije akcesornosti), jer se ovdje radi o radnjama saučesništva koje je zakon inkriminsao kao samostalno krivično djelo i tim radnjama je ovo djelo ostvareno bez obzira da li je ili nije učinjeno i glavno krivično djelo, odnosno u konkretnom slučaju neko od krivičnih djela navedeno u članu 202a. KZ BiH. Ako bi se prihvatila teza odbrane da je potrebno dokazivanje i utvrđivanje radnji svakog pojedinačnog krivičnog djela iz navedene odredbe (koja se i ne stavljaju na teret optuženom), onda bi se radilo o sticaju krivičnog djela iz člana 202a. i tih krivičnih djela, te bi se u tom smislu i utvrđivala, odnosno odmjeravala i izricala tzv. jedinstvena kazna za sva ta djela, što bi u predmetnom slučaju predstavljalo pogrešnu pravnu ocjenu radnji optuženog, a time i pogrešnu primjenu krivičnog zakona, te prekoračenje optužbe. Dakle, imajući u vidu navedenu krivičnopravnu prirodu krivičnog djela Javno podsticanje na terorističke aktivnosti iz 202a. KZ BiH, prvostepeno vijeće je valjano izvršilo pravnu kvalifikaciju radnji optuženog, te dalo ispravnu argumetaciju u pravcu primjene
1 Konvencija Vijeća Evrope o suzbijanju terorizma, Varšava, 16. maj 2005. godine; član 5 - javno pozivanje na počinjenje terorističkog krivičnog djela;
relevante odredbe, zbog čega se navedeni žalbeni prigovori odbijaju kao neosnovani.
Imajući u vidu naprijed navedeno, ni žalbeni prigovori kojim se ukazuje da krivično djelo koje se stavlja na teret optuženom B.H. nije moglo biti ostvareno, a da pri tome nije konkretizovan teroristički čin, kao i da nije konkretizovana radnja da je optuženi organizirao grupu ili udruženje za počinjenje terorističkih aktivnosti, takođe nisu osnovani, te nemaju uporište u činjeničnom utvrđenju, niti u relevantnim zakonskim odredbama.
(Presuda vijeća Apelacionog odjeljenja, broj: S1 2 K 017968 16 Kž 4 od
28.03.2016. godine)
Da bi postojalo krivično djelo Javno podsticanje na terorističke aktivnosti iz člana 202a. KZ BiH, čiji su objektivni i subjektivni elementi opisani u pomenutoj odredbi, ne mora i doći do počinjenja terorističkih krivičnih djela, koja su opisana u zakonskoj formulaciji ovog djela.
Iz obrazloženja:
Naime, da bi postojalo krivično djelo Javno podsticanje na terorističke aktivnosti iz člana 202a. KZ BiH, čiji su objektivni i subjektivni elementi opisani u pomenutoj odredbi, a što je nesumnjivo ostvareno i utvrđeno kroz činjenično utvrđenje pobijane presude, ne mora i doći do počinjenja terorističkih krivičnih djela, koji su opisani u zakonskoj formulaciji ovog djela. Dakle, bilo je potrebno utvrditi da je optuženi javnim iznošenjem poruka podsticao druge na izvršenje teroristički krivičnih djela, te da je njegov subjektivni odnos prema djelu ostvaren upravo kroz namjeru (bio svjestan svojih radnji i postupaka) da vrbuje i podstiče druge da postanu pripadnici terorističke grupe ISIL u tzv. Islamskoj državi i kao pripadnici te grupe učestvuju u aktivnostima koje ta grupa organizuje, te htio nastupanje svih štetnih posljedica, koje su ostvarene kroz pogibiju državljana BiH koji su prisustvovali predavanjima optuženog B.H., a koji su kao pripadnici terorističke organizacije, predstavljali opasnost za BiH na način da se obučavaju i pripremaju i za provođenje terorističkih radnji i po povratku u BiH.
(Presuda vijeća Apelacionog odjeljenja, broj: S1 2 K 017968 16 Kž 4 od
28.03.2016. godine)
Javno podsticanje na terorističke aktivnosti iz člana 202a. KZ BiH podrazumijeva stavljanje na raspolaganje javnosti poruke (ko javno, putem sredstava informisanja, distibuira ili na bilo koji način uputi poruku javnosti), koja ima za cilj podsticanje drugog na izvršenje krivičnih djela koja su taksativno pobrojana u pomenutom članu, a između ostalog i krivičnih djela iz člana 201. Terorizam, 202b. Vrbovanje radi terorističkih aktivnosti, 202d. Organiziranje terorističke grupe, itd.
Iz obrazloženja:
Prvostepenom presudom optuženi B.H. osuđen je za krivično djelo kako je i kvalifikovano optužnim aktom, te mu je za krivično djelo Javno podsticanje na terorističke aktivnosti iz člana 202a. KZ BiH, u vezi sa krivičnim djelima iz člana 202b. i 202d. stav 2. KZ BiH, izrečena kazna zatvora u trajanju od 7 (sedam) godina.
Dakle, krivično djelo Javno podsticanje na terorističke aktivnosti iz člana 202a. KZ BiH podrazumjeva stavljanje na raspolaganje javnosti poruke koja ima za cilj podsticanje drugog na izvršenje krivičnih djela koja su taksativno pobrojana u pomenutom članu, a između ostalog i krivičnih djela iz člana 202b. Vrbovanje radi terorističkih aktivnosti i 202d. Organiziranje terorističke grupe, tačnije stava 2. ovog člana u konkretnom slučaju (pripadništva terorističkoj grupi), koja se stavljaju na teret optuženom B.H. Ponašanje koje podrazumijeva upućivanje
„poticajnih“ poruka, bez obzira da li se takvim porukama direktno zagovaraju teroristička djela i aktivnosti, uzrokuju opasnost od počinjenja jednog ili više
terorističkih krivičnih djela1. U konkretnom slučaju, po ocjeni ovog vijeća, upravo porukama optuženog kako je i citirano u činjeničnom opisu izreke pobijane presude, ostvarena je radnja kao objektivni element krivičnog djela 202a. KZ BiH, odnosno cilj podsticanja drugih na učestvovanje u terorističkim aktivnostima u Siriji i Iraku, čime je optuženi vrbovao i navodio druge radi terorističkih aktivnosti, te podsticao da postanu pripadnici organizovane terorističke grupe ISIL, pozivajući na učestvovanje u aktivnostima koje organizuje ta teroristička organizacija ISIL. Dakle, svojim radnjama ostvario obilježja krivičnog djela iz člana 202a. KZ BiH u vezi sa krivičnim djelima iz odredbe člana 202b. i 202d. stav 2. KZ BiH, kako je i opisano u zakonskoj formulaciji krivičnog djela Javno podsticanje na terorističke aktivnosti član 202a. KZ BiH.
Žalbeni prigovori odbrane da nisu opisane radnje optuženog za svako pojedinačno djelo koje je sadržano u odredbi člana 202a. KZ BiH, po ocjeni ovog vijeća, ne dovode u pitanje ispravnost primjene krivičnog zakona u konkretnom slučaju. Naime, prvostepeno vijeće je pravilno izvršilo ocjenu i krivičnopravnu kvalifikaciju radnji optuženog u kojima su sadržana sva zakonska obilježja krivičnog djela koje je optuženom stavljeno na teret, te je u skladu sa tim odmjerilo i izreklo krivičnu sankciju za isto. Zahtijevajući da se konkretizuju i radnje optuženog za svako pojedinačno krivično djelo koje je sadržano u odredbi člana 202a. KZ BiH, odbrana previđa da se u predmetnom slučaju ne primjenjuju pravila koja vrijede za saučesništvo (teorije akcesornosti), jer se ovdje radi o radnjama saučesništva koje je zakon inkriminsao kao samostalno krivično djelo i tim radnjama je ovo djelo ostvareno bez obzira da li je ili nije učinjeno i glavno krivično djelo, odnosno u konkretnom slučaju neko od krivičnih djela navedeno u članu 202a. KZ BiH. Ako bi se prihvatila teza odbrane da je potrebno dokazivanje i utvrđivanje radnji svakog pojedinačnog krivičnog djela iz navedene odredbe (koja se i ne stavljaju na teret optuženom), onda bi se radilo o sticaju krivičnog djela iz člana 202a. i tih krivičnih djela, te bi se u tom smislu i utvrđivala, odnosno odmjeravala i izricala tzv. jedinstvena kazna za sva ta djela, što bi u predmetnom slučaju predstavljalo pogrešnu pravnu ocjenu radnji optuženog, a time i pogrešnu primjenu krivičnog zakona, te prekoračenje optužbe. Dakle, imajući u vidu navedenu krivičnopravnu prirodu krivičnog djela Javno podsticanje na terorističke aktivnosti iz 202a. KZ BiH, prvostepeno vijeće je valjano izvršilo pravnu kvalifikaciju radnji optuženog, te dalo ispravnu argumetaciju u pravcu primjene
1 Konvencija Vijeća Evrope o suzbijanju terorizma, Varšava, 16. maj 2005. godine; član 5 - javno pozivanje na počinjenje terorističkog krivičnog djela;
relevante odredbe, zbog čega se navedeni žalbeni prigovori odbijaju kao neosnovani.
Imajući u vidu naprijed navedeno, ni žalbeni prigovori kojim se ukazuje da krivično djelo koje se stavlja na teret optuženom B.H. nije moglo biti ostvareno, a da pri tome nije konkretizovan teroristički čin, kao i da nije konkretizovana radnja da je optuženi organizirao grupu ili udruženje za počinjenje terorističkih aktivnosti, takođe nisu osnovani, te nemaju uporište u činjeničnom utvrđenju, niti u relevantnim zakonskim odredbama.
(Presuda vijeća Apelacionog odjeljenja, broj: S1 2 K 017968 16 Kž 4 od
28.03.2016. godine)
Da bi postojalo krivično djelo Javno podsticanje na terorističke aktivnosti iz člana 202a. KZ BiH, čiji su objektivni i subjektivni elementi opisani u pomenutoj odredbi, ne mora i doći do počinjenja terorističkih krivičnih djela, koja su opisana u zakonskoj formulaciji ovog djela.
Iz obrazloženja:
Naime, da bi postojalo krivično djelo Javno podsticanje na terorističke aktivnosti iz člana 202a. KZ BiH, čiji su objektivni i subjektivni elementi opisani u pomenutoj odredbi, a što je nesumnjivo ostvareno i utvrđeno kroz činjenično utvrđenje pobijane presude, ne mora i doći do počinjenja terorističkih krivičnih djela, koji su opisani u zakonskoj formulaciji ovog djela. Dakle, bilo je potrebno utvrditi da je optuženi javnim iznošenjem poruka podsticao druge na izvršenje teroristički krivičnih djela, te da je njegov subjektivni odnos prema djelu ostvaren upravo kroz namjeru (bio svjestan svojih radnji i postupaka) da vrbuje i podstiče druge da postanu pripadnici terorističke grupe ISIL u tzv. Islamskoj državi i kao pripadnici te grupe učestvuju u aktivnostima koje ta grupa organizuje, te htio nastupanje svih štetnih posljedica, koje su ostvarene kroz pogibiju državljana BiH koji su prisustvovali predavanjima optuženog B.H., a koji su kao pripadnici terorističke organizacije, predstavljali opasnost za BiH na način da se obučavaju i pripremaju i za provođenje terorističkih radnji i po povratku u BiH.
(Presuda vijeća Apelacionog odjeljenja, broj: S1 2 K 017968 16 Kž 4 od
28.03.2016. godine)