Gradanskopravni odnos u odnosu na krivicnopravni
Posted: Thu Dec 29, 2016 9:28 am
Postojanje građanskopravnog odnosa u određenoj krivičnopravnoj situaciji ne isključuje nužno i postojanje
krivičnopravnog odnosa
Postojanje građanskopravnog odnosa u određenoj krivičnopravnoj situaciji ne isključuje nužno i postojanje i krivičnopravnog odnosa,imajući u vidu da se građanskopravni odnos svodi na odnose između ugovornih strana, dok se u predmetnom slučaju radi i o radnjama i postupcima službenih i odgovornih - fizičkih lica koje su preduzimali u vršenju obaveza proisteklih iz tog odnosa, a koje su po svom karakteru dostigle onaj stepen nevrijednosti i društvene negativnosti koji ih čini protivpravnim u krivičnopravnom smislu i koje po količini svoje kriminalnosti imaju kvalitet određenih krivičnih djela predviđenih u našem krivičnom zakonodavstvu.
Iz obrazloženja:
Kada je u pitanju pravna ocjena, odnosno kvalifikacija inkriminisanih radnji koje su stavljene na teret optuženima, nužno je prvo odgovoriti na stav odbrane da se u predmetnom slučaju radnje optuženih ne mogu kvalifkovati kao krivična djela, jer je ovdje u pitanju građansko-pravni odnos, koji se u suštini svodi na pitanje ispunjenjenja ugovornih obaveza. Ovo vijeće uopšte ne dovodi u pitanje postojanja ugovornih obaveza između ugovornih strana, s jedne strane Ministarstva odbrane BiH i sa druge preduzeća Binas d.d. Bugojno, ali podsjeća da to ne znači da u predmetnom slučaju ne može istovremeno da postoji i krivičnopravni odnos, tj. da radi toga radnje službenih lica, koja su ispred naručioca posla (MO BiH) vršila kontrolu i nadzor ispunjenja ugovornih obaveza, ne mogu imati karakter protivpravnih radnji koje su inkriminisane kao određena krivična djela. Takav stav odbrane nije u skladu ni sa samim karakterom krivičnog prava kao grane prava čija je funkcija, pored ostalog, da obezbjeđuje krivično-pravnu zaštitu vrijednostima iz drugih grana prava u svim onim slučajevima kada te grane prava svojim matičnim normama tu zaštitu ne mogu obezbijediti ili je ona nedovoljna (specifičnost krivičnog prava koja ga razlikuje od svih drugih grana prava). Isto tako, valja imati u vidu da je krivično-pravni odnos javnopravni odnos i da on, izvršenjem krivičnih djela, nastaje između izvršilaca tih djela i države, odnosno državnih organa koji su nadležni za postupanje u takvim slučajevima i postoji nezavisno od drugih odnosa koji u vezi sa tim mogu da nastanu. Da navedeni stav odbrane ne stoji, pokazuju i neki drugi slučajevi koji istovremeno predstavljaju više vrsta kažnjivih radnji koje se međusobno ne moraju ili se uopšte ne isključuju (disciplinski prestupi, prekršaji, krivična djela), kao i neki drugi slučajevi odnosa građanskog i krivčnog prava, npr. kod određenih vrsta oštećenja ili povreda (npr. oštećenja tuđe stvari, tjelesnih povreda), kada istovremeno postoji i građansko-pravni i krivično-pravni odnos. Prema tome, ovo vijeće je stanovišta, da ne stoji navedeni stav odbrane da se u ovom slučaju radi samo o građansko-pravnom, odnosno obligacionom odnosu,
imajući u vidu da se ti odnosi svode na odnos između pravnih lica, dok se u predmetnom slučaju radi o radnjama i postupcima fizičkih lica (koja su u tom odnosu kao službena ili odgovorna lica imala određene obaveze) koje su po svom karakteru dostigle onaj stepen nevrijednosti i društvene negativnosti koji ih čini protivpravnim u krivično-pravnom smislu i koje po količini svoje kriminalnosti imaju kvalitet određenih krivičnih djela predviđenih u našem krivičnom zakonodavstvu.
(Presuda vijeća Apelacionog odjeljenja, broj: S1 2 K 013147 15 Kžk od
22.10.2015. godine)
krivičnopravnog odnosa
Postojanje građanskopravnog odnosa u određenoj krivičnopravnoj situaciji ne isključuje nužno i postojanje i krivičnopravnog odnosa,imajući u vidu da se građanskopravni odnos svodi na odnose između ugovornih strana, dok se u predmetnom slučaju radi i o radnjama i postupcima službenih i odgovornih - fizičkih lica koje su preduzimali u vršenju obaveza proisteklih iz tog odnosa, a koje su po svom karakteru dostigle onaj stepen nevrijednosti i društvene negativnosti koji ih čini protivpravnim u krivičnopravnom smislu i koje po količini svoje kriminalnosti imaju kvalitet određenih krivičnih djela predviđenih u našem krivičnom zakonodavstvu.
Iz obrazloženja:
Kada je u pitanju pravna ocjena, odnosno kvalifikacija inkriminisanih radnji koje su stavljene na teret optuženima, nužno je prvo odgovoriti na stav odbrane da se u predmetnom slučaju radnje optuženih ne mogu kvalifkovati kao krivična djela, jer je ovdje u pitanju građansko-pravni odnos, koji se u suštini svodi na pitanje ispunjenjenja ugovornih obaveza. Ovo vijeće uopšte ne dovodi u pitanje postojanja ugovornih obaveza između ugovornih strana, s jedne strane Ministarstva odbrane BiH i sa druge preduzeća Binas d.d. Bugojno, ali podsjeća da to ne znači da u predmetnom slučaju ne može istovremeno da postoji i krivičnopravni odnos, tj. da radi toga radnje službenih lica, koja su ispred naručioca posla (MO BiH) vršila kontrolu i nadzor ispunjenja ugovornih obaveza, ne mogu imati karakter protivpravnih radnji koje su inkriminisane kao određena krivična djela. Takav stav odbrane nije u skladu ni sa samim karakterom krivičnog prava kao grane prava čija je funkcija, pored ostalog, da obezbjeđuje krivično-pravnu zaštitu vrijednostima iz drugih grana prava u svim onim slučajevima kada te grane prava svojim matičnim normama tu zaštitu ne mogu obezbijediti ili je ona nedovoljna (specifičnost krivičnog prava koja ga razlikuje od svih drugih grana prava). Isto tako, valja imati u vidu da je krivično-pravni odnos javnopravni odnos i da on, izvršenjem krivičnih djela, nastaje između izvršilaca tih djela i države, odnosno državnih organa koji su nadležni za postupanje u takvim slučajevima i postoji nezavisno od drugih odnosa koji u vezi sa tim mogu da nastanu. Da navedeni stav odbrane ne stoji, pokazuju i neki drugi slučajevi koji istovremeno predstavljaju više vrsta kažnjivih radnji koje se međusobno ne moraju ili se uopšte ne isključuju (disciplinski prestupi, prekršaji, krivična djela), kao i neki drugi slučajevi odnosa građanskog i krivčnog prava, npr. kod određenih vrsta oštećenja ili povreda (npr. oštećenja tuđe stvari, tjelesnih povreda), kada istovremeno postoji i građansko-pravni i krivično-pravni odnos. Prema tome, ovo vijeće je stanovišta, da ne stoji navedeni stav odbrane da se u ovom slučaju radi samo o građansko-pravnom, odnosno obligacionom odnosu,
imajući u vidu da se ti odnosi svode na odnos između pravnih lica, dok se u predmetnom slučaju radi o radnjama i postupcima fizičkih lica (koja su u tom odnosu kao službena ili odgovorna lica imala određene obaveze) koje su po svom karakteru dostigle onaj stepen nevrijednosti i društvene negativnosti koji ih čini protivpravnim u krivično-pravnom smislu i koje po količini svoje kriminalnosti imaju kvalitet određenih krivičnih djela predviđenih u našem krivičnom zakonodavstvu.
(Presuda vijeća Apelacionog odjeljenja, broj: S1 2 K 013147 15 Kžk od
22.10.2015. godine)