Dokazivanje postojanja vjerske diskriminacije
Posted: Sat Mar 09, 2019 5:12 pm
DOKAZIVANjE POSTOJANjA VJERSKE DISKRIMINACIJE
Konvencija o zaštiti ljudskih prava i osnovnih sloboda
član 14
Tužiočevo ubjeđenje da bi do diskriminacije moglo doći zbog praktikovanja sufijskog reda, kod činjenice da ne ukazuje u kom dijelu bi bila narušena njegova prava, niti koje pravo iz spektra prava zaštićenih Evropskom konvencijom bi bilo povrijeđeno, nije dovoljno da sud prihvati ovaj navod tužioca.
Obrazloženje:
"Protiv ovog rješenja tužilac je pokrenuo upravni spor, navodeći da mu je uskraćeno pravo na politički azil. Predlaže da se u postupku pred sudom, nakon otvaranja rasprave, utvrdi da tužilac ne može biti vraćen u rodnu zemlju C. G., čije državljanstvo ima, iz razloga što bi tamo bio izvrgnut vjerskoj i radnoj diskriminaciji, obzirom da prakticira sufijski red, poznatiji kao vehabijski pokret, te zahtijeva da mu sud pruži zaštitu koju imaju svi azilanti. Tužitelj je oženjen državljankom BiH s kojom ima dijete, smatra da mu je izricanjem mjere protjerivanja povrijeđeno pravo iz člana 8. Evropske konvencije o ljudskim pravima i osnovnim slobodama, jer bi izvršenje mjere protjerivanja razdvojilo njegovu porodicu. Smatra da bi jedino u BiH mogao imati život dostojan čovjeka.
(...)
Prigovor koji ističe u tužbi da bi u rodnoj zemlji mogao biti izvrgnut vjerskoj i radnoj diskriminaciji, nije ničim potkrijepljen. Samo njegovo ubjeđenje da bi do te diskriminacije moglo doći zbog praktikovanja sufijskog reda, kod činjenice da ne ukazuje u kom dijelu bi bila narušena njegova prava, koje pravo iz spektra prava zaštićenih Evropskom konvencijom bi bilo povrijeđeno, nije dovoljno da sud prihvati ovaj navod tužioca. Treba ukazati i na činjenicu da Evropski sud za ljudska prava cijeni da pozivanje na diskriminaciju iz člana 14., ne može stajati samostalno, bez pozivanja na konkretnu povredu drugih prava zaštićenih Konvencijom."
(Presuda Suda Bosne i Hercegovine, U 184/2009(2) od 30.3.2010. godine)
https://www.pravobih.com/
Konvencija o zaštiti ljudskih prava i osnovnih sloboda
član 14
Tužiočevo ubjeđenje da bi do diskriminacije moglo doći zbog praktikovanja sufijskog reda, kod činjenice da ne ukazuje u kom dijelu bi bila narušena njegova prava, niti koje pravo iz spektra prava zaštićenih Evropskom konvencijom bi bilo povrijeđeno, nije dovoljno da sud prihvati ovaj navod tužioca.
Obrazloženje:
"Protiv ovog rješenja tužilac je pokrenuo upravni spor, navodeći da mu je uskraćeno pravo na politički azil. Predlaže da se u postupku pred sudom, nakon otvaranja rasprave, utvrdi da tužilac ne može biti vraćen u rodnu zemlju C. G., čije državljanstvo ima, iz razloga što bi tamo bio izvrgnut vjerskoj i radnoj diskriminaciji, obzirom da prakticira sufijski red, poznatiji kao vehabijski pokret, te zahtijeva da mu sud pruži zaštitu koju imaju svi azilanti. Tužitelj je oženjen državljankom BiH s kojom ima dijete, smatra da mu je izricanjem mjere protjerivanja povrijeđeno pravo iz člana 8. Evropske konvencije o ljudskim pravima i osnovnim slobodama, jer bi izvršenje mjere protjerivanja razdvojilo njegovu porodicu. Smatra da bi jedino u BiH mogao imati život dostojan čovjeka.
(...)
Prigovor koji ističe u tužbi da bi u rodnoj zemlji mogao biti izvrgnut vjerskoj i radnoj diskriminaciji, nije ničim potkrijepljen. Samo njegovo ubjeđenje da bi do te diskriminacije moglo doći zbog praktikovanja sufijskog reda, kod činjenice da ne ukazuje u kom dijelu bi bila narušena njegova prava, koje pravo iz spektra prava zaštićenih Evropskom konvencijom bi bilo povrijeđeno, nije dovoljno da sud prihvati ovaj navod tužioca. Treba ukazati i na činjenicu da Evropski sud za ljudska prava cijeni da pozivanje na diskriminaciju iz člana 14., ne može stajati samostalno, bez pozivanja na konkretnu povredu drugih prava zaštićenih Konvencijom."
(Presuda Suda Bosne i Hercegovine, U 184/2009(2) od 30.3.2010. godine)
https://www.pravobih.com/